Jemioła pospolita- Viscum album
Nazwa zwyczajowa
jemioła biała, strzęśla
Rodzina
Viscaceae– Jemiołowate
Nazwa TCM
–
Nazwa ajurwedyjska
–
Surowiec zielarski
Ziele jemioły
Pochodzenie
–
Występowanie
Europa, południowo-zachodnia Azja
Opis botaniczny
Jemioła należy do półpasożytniczych krzewów, które rosną na gałęziach drzew liściastych, rzadko iglastych. Tworzy na nich klastry o średnicy od 50 do 150 cm, czerpie cały pokarm z drzewa na którym rośnie. Posiada ciemnozielone, skórzaste liście, zielonkawe kwiaty, które zebrane są w kątach liści oraz białawo-żóltą, lepką jagodę. Pozostają na roślinie przez całą zimę.
Składniki aktywne występujące w zielu jemioły
- flawonoidy: etery kwercetyny, glikozydy flawanonów,
- oligopeptydy: wiskototksyny,
- lektyny
- inozytol, wiskumitol,
- polisacharydy: galakturoniany, arabinogalaktany,
- aminy: tyramina, cholina, histamina,
- triterpeny,
- fitosterole,
- kwasy fenolowe.
- lignany: diglukozyd syringarezynolu.
Wytyczne do zbioru
Surowcem są młode gałązki z liści jemioły. Zbiera się je od wiosny do jesieni, po czym suszy w temperaturze do 25 stopni.
Opis i zastosowanie ziela jemioły pospolitej
- Jemioła historycznie kojarzyła się z pokojem, według legendy, każdy wróg, który wszedł pod jemiołę, musiał złożyć ręce i zapowiedzieć rozejm aż do następnego dnia.
- Całowanie pod jemiołą to zimowa tradycja, którą zapoczątkowali Rzymianie na Saturnaliach, obchodzonych pod koniec grudnia. Wierzono, że jemioła chroni przed nieszczęściem i używano go jako afrodyzjaku, antidotum na truciznę, oraz by zapewnić długie życie i płodność.
- Pradawni Celtowie ubóstwiali jemiołę. Według ich obrządków kapłan-ofiarnik ubrany w białą szatę wchodził na drzewo i złotym sierpem ścinał roślinę, którą chwytano w białą chustę. Wierzono , iż jemioła pochodzi z nieba i jest darem bogów, nie mogła ulec skalaniu stykając się z ziemią.
- Stosowana jest wspomagająco przy nadciśnieniu, menopauzie, zaburzeniach miesiączkowania.
- Ziele jemioły jest wykorzystywane również do pielęgnacji skóry przetłuszczającej się.
- Ma działanie moczopędne.
- Jest pomocna w stanach zwiększonego napięcia nerwowego.
Przykładowe dawkowanie dla dorosłych
Napar z ziela jemioły
2g suszonego ziela zalać filiżanką (150 ml) wrzątku, zaparzać 5-10 minut pod przykryciem. Stosować 2-3 razy dziennie.
Odwar z ziela jemioły
1 łyżkę suszonego ziela jemioły gotować przez 5 minut w jednej szklance wody. Stosować 2-3 razy dziennie.
Macerat z ziela jemioły
1 łyżkę ziela zalać szklanką letniej wody i pozostawić na kilka godzin. Stosować 2-3 razy dziennie.
Wino na jemiole
Jedną część surowca zalać pięcioma częściami czerwonego, wytrawnego wina. Macerować w ciemności 3 tygodnie. Stosować kieliszek raz dziennie.
Proszek
Ziele jemioły zmielić w młynku na drobny proszek i zażywać 2-3 razy dziennie po pół łyżeczki.
Bezpieczeństwo
Nie należy stosować ziela jemioły będąc w ciąży, karmiąc piersią. Jemioła nie jest również zalecana osobom chorym na gruźlicę. Jeśli zażywasz jakiekolwiek leki, zalecana jest konsultacja lekarska, przed spożyciem jemioły.
Zastrzeżenia
Podane informacje mają charakter tylko i wyłącznie edukacyjny oraz nie stanowią porady medycznej czy diagnozy. Nie mają również związku z leczeniem jakiejkolwiek choroby czy problemów zdrowotnych. Zawsze należy zasięgnąć porady lekarza lub wykwalifikowanego pracownika służby zdrowia w przypadku jakichkolwiek pytań lub wątpliwości dotyczących zdrowia lub zastosowania ziół czy składników roślinnych. Pamiętaj, że bardzo ważny jest zrównoważony sposób żywienia i zdrowy tryb życia Dołożyliśmy również wszelkich starań co do poprawności powyższego opisu, jednakże zastrzegamy sobie prawa do błędów czy pomyłek. Zdjęcie ma charakter poglądowy.
Andrzej Pażyra (zweryfikowany) –
Beata Blaski (zweryfikowany) –
Halina M. (zweryfikowany) –
Katarzyna P. (zweryfikowany) –